Schyvenorgel (1891) kathedraal wordt gerestaureerd
In juni 2011 gaf de provincie Antwerpen de studie-opdracht aan Pels-D’Hondt Orgelbouw uit Herselt om een grondige restauratie van het grote Schyvenorgel voor te bereiden. Na 120 jaar intensief gebruik zijn vele van de tienduizenden onderdelen versleten, en rammelt en blaast het ten allen kanten. Assen zijn versleten, het leer van de blaasbalgen en de beroemde ”Barkermachine”-balgjes is verduurd, er zit stof in de pijpen... Hoog tijd om het hele orgel uit elkaar te halen en, voor het eerst sinds de bouw, het grondig te restaureren.
Pels-D’Hondt Orgelbouw kent het kathedraal-orgel erg goed. Gerard D’Hondt onderhield het al in de jaren ’40 en ’50 van vorige eeuw. Zijn schoonzoon Bernard Pels demonteerde het in de jaren ’70 t.g.v. de restauratie van de kerk; tien jaar later bouwde hij het weer op.
Orgels bouwen en restaureren doe je niet alleen, maar met een heel team. De vierde generatie van Pels-D’Hondt — orgelbouwer Gerard Pels en zijn team van ervaren deskundigen — is vereerd mogen mee te werken aan de restauratie van het misschien wel belangrijkste orgel van het land. Volgens de huidige planning wordt het Schyvenorgel gedemonteerd eind 2013. De restauratie zal circa drie jaar duren.
De inspeling van het nieuwe kathedraalorgel in december 1891 nam verscheidene dagen in beslag. Op de avond voor de plechtige inhuldiging (zie affiche hiernaast) werd er een avant-premièe gehouden. De kersverse Gazet Van Antwerpen — amper een maand voordien opgericht — berichtte over het avondconcert als volgt.
”Eene eerste bespeling had plaats Woensdag avond te 7 ½ ure. De beste maatregelen waren genomen om het gedrang te beletten bij het binnenkomen. Voor de kerk langs de Groenplaats is een houten schutsel met twee doorgangen geplaatst. Eene talrijke politie onder het bevel van M. Van Oyen, Adjunkt-Kommissaris, was met de orde gelast. Ruim 3000 personen vulden de kerk. We bemerkte er den heer Gouverneur baron Osy op [...]”.
”Zeggen wij spoedig dat de uitvoering eenen allerbesten indruk heeft gemaakt, en wij zelf hebben gekende talentvolle orgelisten over de prachtige toonen horen roemen.
De voix humaines vooral zijn wel gelukt even als de voix célestes en de bourdons; deze laatsten zijn buitengewoon zwaar en doen de kerk dreunen.”